30mm
Informacje ogólne	Rozpoczęcie produkcji: 1939r. Zakończenie produkcji: 1967r. Projektant: Henri Kneuss (pod kierownictwem Henriego Gerbera) Wielkość produkcji: 3 000 000 sztuk (wszystkie modele poza 269 i 286)
Parametry techniczne	30mm produkowano w kilku różnych wersjach, jednak większość modeli posiadała 17 kamieni, częstotliwość 18000 A/h, rezerwę chodu 42 godziny oraz oczywiście średnicę 30mm.
Przykładowe modele werków opartych o tę konstrukcję	Z małą sekundą 30 : 15 kamieni, bez ochrony przeciwwstrząsowej 30T1: 15 kamieni, bez ochrony przeciwwstrząsowej 30T2: 15 kamieni, bez ochrony przeciwwstrząsowej 30T2PC: 15 kamieni, Incabloc 260: =30T2 aż do 1949, 15 kamieni 261: 17 kamieni, antymagnetyczny 262: 17 kamieni 265: 15 kamieni, antymagnetyczny 266,267: 17 kamieni, antymagnetyczny 268: 269: Z centralną sekundą: 30SC : 16 kamieni, bez ochrony przeciwwstrząsowej 30T1: 16 kamieni, bez ochrony przeciwwstrząsowej 30T2SC: 16 kamieni, bez ochrony przeciwwstrząsowej 30T2SCPC: 17/18 kamieni, Incabloc 280: = Omega 30SC T2 aż do 1949, 17 kamieni 281: 17 kamieni 283,284: 17 kamieni, antymagnetyczny 285: 286:

Opis Dzięki swej ogromnej wytrzymałości, łatwości regulacji oraz prostocie serwisowania, ten legendarny kaliber był tym dla męskich zegarków naręcznych czym dla zegarków kieszonkowych, z tego okresu, był kaliber 19''. Wytężone badania pozwoliły w sposób niemal idealny dopasować wszelkie wymiary części, co owocowało świetnymi wynikami podczas pracy tego werku. Powierzchnia beczki oraz balansu zostały zaprojektowane z myślą o jak największej szerokości, co miało zapewniać jak najlepsze możliwości regulacji. Bardzo efektywne przeniesienie energii sprężyny uzyskano zwracając szczególną uwagę na wymiary trybów. W tym kalibrze wykorzystany został najmniejszy z możliwych wychwytów. 30mm wpisywał się w historię zegarmistrzostwa przez niemal ćwierć wieku (od 1939 roku aż do 1963 roku). Stało się tak między innymi z powodu faktu, że pierwszym dużym klientem była Armia Brytyjska, która złożyła hurtowe zamówienie na zegarki Omegi by wyposażyć w nie swoje morskie, naziemne jak i powietrzne jednostki (łącznie było to 110 tysięcy zegarków, połowa ze sprzedaży szwajcarskich zegarmistrzów). W kategorii dokładności chodu, mechanizm ten również odbijał swoje piętno aż do roku 1967, czyli ostatniego roku w którym odbywały się konkursy dokładności, w których odnosił wiele sukcesów. Precyzja 30mm uczyniła z niego najdokładniejszy mechanizm kiedykolwiek testowany w Neuchâtel, Genewie oraz Kew Teddington (pobił tam wszelkie rekordy w 1940, 1946 oraz 1949 roku). Wersję z centralną sekundą zaprezentowano w 1940 roku. Przez cały okres produkcji wyprodukowano około 3 miliony mechanizmów 30mm. Były one wciąż usprawniane aż do końca produkcji w 1963 roku.