Historia pewnej myszy - Omega Megasonic
Zegarki Megasonic należą do grupy czasomierzy napędzanych mechanizmami kamertonowymi (najbardziej znanymi zegarkami z tej grupy są Bulovy Accutron). Kalibry, które zostały stworzone przez Omegę w oparciu o tę technologię (1220 z datą i 1230 z dniem tygodnia i datą) były własnymi konstrukcjami producenta z Biel, przez co przez wielu kolekcjonerów uznawane są za najbardziej oryginalne mechanizmy w tej kategorii.
Omega Megasonic kaliber 1220
Wynalazcą zegarków z mechanizmami kamertonowymi był Max Hetzel, urodzony w marcu 1921 roku w Bazylei w Szwajcarii. Swoja karierę rozpoczął jako inżynier zatrudniony w katedrze badań i rozwoju w Instytucie Fizyki Technicznej Politechniki w Zurichu gdzie wynalazł specjalne sferyczne lustra wykorzystywane w wielkoformatowych projektorach.
Max Hetzel
Karierę w przemyśle zegarkowym rozpoczął w 1950 roku w oddziale amerykańskiej firmy Bulova usytuowanym w Biel gdzie zajmował się problemami badań oraz automatyzacji procesów produkcyjnych. W tym właśnie miejscu stworzył mechanizm Accutron (obejmujący około 20 patentów). W roku 1959 został awansowany na stanowisko głównego fizyka firmy Bulova w Nowym Yorku.
Max Hetzel i Bulova Accutron
Max Hetzel opuścił Bulovę w roku 1963 i został zatrudniony w Szwajcarskim Laboratorium Badań Chronologicznych (LSRH) w Neuchftel gdzie stworzył pierwszy szwajcarski mechanizm kamertonowy - Swisssonic (4 patenty).
W roku 1969 został wybrany dyrektorem firmy Elresor SA (będącej spółką córką Omegi), gdzie podjął się zadania stworzenia i wyprodukowania mechanizmu Megasonic (w sumie 10 patentów).
Co zatem jest tak specjalnego w mechanizmie Megasonic?
Diagram mechanizmu Megasonic
Po pierwsze ma on tego samego ojca co Bulova Accutron, a mimo to został stworzony w taki sposób by nie naruszyć jakiegokolwiek patentu (można stwierdzić, że w pewnym sensie, Hetzel musiał wymyslić go na nowo). W kalibrze tym wykorzystano bardzo specyficzny mikro-motor nazwany przez Hetzela "la souris" (co w języku francuskim oznacza mysz). Mikro-motor nie jest bezpośrednio połączony z główną przekładnią (łączy je ze sobą przekładnia magnetyczna, która została wykorzystana jeszcze w kilku elementach mechanizmu). Wykorzystany układ elektroniczny również różni się od Accutrona (jako jedyny z mechanizmów kamertonowych Megasonic wykorzystuje zaledwie jedną cewkę w części naciągowej). Niestandardowy jest również sam kamerton, który posiada asymetryczny kształt, a mikro-motor został przytwierdzony do jego mniejszej strony.
Kamerton w mechanizmie Megasonic
Układ elektroniczny
Mikro-koło o średnicy 1,2 mm zostało umieszczone w pojemniku z miedzi wypełnionym olejem i hermetycznie zamkniętym przy pomocy szklanej pokrywy. Mikro motor został przytwierdzony do kamertonu dzięki czemu podczas wibracji kamertonu koło w mikro-motorze wiruje (4 obroty na sekundę).
Mikro-motor
Wibracje kamertonu wprawiają w ruch koło napędowe które popycha dwie sprężyny osadzone na rubinowych łożyskach. Każdy "klik" odpowiada najpierw za ząb popychowy a następnie (podczas powrotu koła napędowego) za zapadkę. W ten sposób rotacje są indukowane w kole.
Koło napędowe jest wykonane ze spolaryzowanych magnesów dzięki czemu łączy się magnetycznie z drugim kołem znajdującym się poniżej. Ruch jest przenoszony dzięki przekładniom magnetycznym. Częstotliwość pracy mechanizmu wynosi 720 Hz czyli przeszło dwukrotnie więcej niż w mechanizmach Accutron (dzięki temu możliwe było uzyskanie znacznie większej dokładności chodu - zegarki Megasonic są chronometrami).
Linia Megasonic została wprowadzona do sprzedaży pod koniec roku 1972, jednak dość szybko została wyparta przez bardziej efektywne zegarki kwarcowe co zaowocowało zaprzestaniem produkcji w roku 1975.
Omega Constellation Megasonic
Zegarki z tej linii są dzisiaj dość rzadkie gdyż w sumie wyprodukowano ich 43.000 sztuk (mechanizmy 1220 oraz 1230). Mechanizmy takie znalazły się w modelach Seamaster i Constellation (przy czym te pierwsze są znacznie rzadsze). Zegarki Megasonic nie należały do najtańszych - ich cena wahała się w zależności od wersji od 160 do 300 funtów (dla porównania Speedmaster Professional kosztował wówczas 124 funty).
Omega Constellation Megasonic i Megaquartz
UWAGI:
1)Tekst powstał na podstawie informacji zawartych na stronach:
2) Tekst jest moim rozumieniem działania tego typu mechanizmów, dlatego bardzo proszę o wszelkiego typu uwagi co do powyższego opisu.